pamięci Jolanty Mirosławskiej, pseud. Irena

                i Jerzego Broczkowskiego, pseud. Zawisza,

                poległych w Powstaniu Warszawskim.

 

Wybrańcy śmierci, życia pełni,

czasu niewoli, na wolności,

pragnący kochać – nie bez spełnień,

z ciała i krwi, zwęglone kości.

 

Śmierć życiu stała się podobną

a przecież to przeciwne krańce,

istnieją razem i z osobna,

jednakie – choć vis à vis szańce.

 

Jednością silni – pojedynczo

ginęli jednak we wspólnej walce

jak dłoni gniewnej długie palce.

 

Dla Ciebie jest ich skon Ojczyzno,

Tobie oddani, krew ich w żyłach

Twoich – abyś wolną była.

Zbigniew Mirosławski