Miliony Azjatów i tysiące turystów obserwowało najdłuższe w tym wieku zaćmienie Słońca, które najlepiej było widoczne w Indiach w nocy z wtorku na środę czasu chicagowskiego. Zebrani wokół i w rzece Ganges ludzie byli świadkami rzadkiego zjawiska aż przez 6 minut i i 39 sekund. Poprzednie porównywalne zaćmienie słońca miało miejsce 11 lipca 1991, trwało 6 minut i 53 sekundy, a widoczne było od Hawajów po Amerykę Południową.
Zaćmienie rozpoczęło się na północno-zachodnim wybrzeżu Indii, przeszło przez północną cześć tego kraju, nad Himalajami, by prześlizgnąć się na teren Chin, a stamtąd nad Ocean Spokojny.
Dla milionów Hindusów ten fenomen astronomiczny ma ogromne znaczenie religijne i kulturowe. Zgodnie z indyjskimi wierzeniami w okresie zaćmienia zarówno Słońce jak i Księżyc są nieczyste. Z tego powodu świątynie hinduistyczne były zamknięte. Otwarto je dopiero wtedy, gdy astronomiczny fenomen dobiegł końca.
Wierni, zgromadzeni wokół świątyń, przyjęli ten fakt z entuzjazmem. Tysiące ludzi dokonywało rytualnej kąpieli oczyszczającej, która miała ich ochronić przed negatywnymi skutkami zaćmienia. Według indyjskich przekonań całkowite zaćmienie Słońca może zwiastować nadejście wielkich kataklizmów.
Z pierwszych danych wynika, że podczas zaćmienia w Indiach zginęła 65-letnia kobieta, a sześć osób odniosło obrażenia.
Do zaćmienia Słońca dochodzi, gdy Księżyc, krążąc w wokół Ziemi, znajdzie się dokładnie pomiędzy Słońcem a naszą planetą. W takiej sytuacji na powierzchni Ziemi pojawia się cień Księżyca.
Do kolejnego zaćmienia Słońca dojdzie 11 lipca 2010 roku nad Pacyfikiem.