Polscy piłkarze ręczni we wspaniałym stylu zdobyli brązowy medal mistrzostw świata. Niedzielny mecz o brąz był fantastycznym popisem podopiecznych Bogdana Wenty, którzy zdeklasowali w Zagrzebiu Danię 31:23 (14:11). Radości nie było końca!!! W wielkim finale, mistrzowie olimpijscy, Francuzi pokonali gospodarzy imprezy, Chorwatów 24:19 (11:12). Podczas dekoracji medalistów najlepszym prawoskrzydłowym turnieju wybrano Marcina Lijewskiego. MVP mistrzostw został Chorwat Igor Vori.
Triumf w małym finale jest jednocześnie rozgrzeszeniem za ich nierówną postawę w całym turnieju. Zawodnikiem meczu został Karol Bielecki, który w ostatniej odsłonie turnieju obudził się z marazmu i zaprezentował fantastyczną dyspozycję’. Już dawno nie zdobył dla biało-czerwonych 10 bramek w meczu. Polacy znakomicie grali w obronie, między słupkami ponownie świetnie spisywał się Sławomir Szmal.
Ekipa Bogdana Wenty przechodzi do historii polskiego sportu jako pierwsza drużyna, która zdobyła medale na kolejnych mistrzostwach świata. Dwa lata temu w Niemczech – srebro, tym razem w Chorwacji – brąz, w znakomitym stylu pokonując aktualnych mistrzów Europy, a zarazem trzecią drużynę poprzednich MŚ – Danię 31:23. W obu przypadkach na drodze do złota stawali nam gospodarze. Przypadek?
* Polska – Dania 31:23 (14:11)
Polska: Sławomir Szmal, Adam Malcher – Bartłomiej Jaszka 4, Krzysztof Lijewski 4, Patryk Kuchczyński, Karol Bielecki 10, Artur Siódmiak, Damian Wleklak, Bartosz Jurecki 2, Mariusz Jurasik 1, Michał Jurecki 3, Tomasz Tłuczyński 5, Marcin Lijewski 2, Rafał Gliński.
Najwięcej bramek dla Danii: Mikkel Hansen 10, Lars Christiansen 7.
Sędziowali: Lazaar i Reveret (obaj Francja).
Kary: Polska – 6, Dania – 10 min.
Widzów: 8 tys.
Co to był za mecz! Francuzi rzucili Chorwatów na kolana
To był mecz godny finału mistrzostw świata. Czempionami globu w piłce ręcznej są od dzisiaj Francuzi, którzy – po fantastycznym dramaturgią i poziomem widowisku – pokonali Chorwację 24:19 (11:12).
Fenomenalnie w bramce Trójkolorowych spisywał się Thierry Omeyer, niewątpliwie bohater finałowego spotkania, wybrany podczas dekoracji najlepszym bramkarzem turnieju.
Francja: Omeyer, Karaboue – Fernandez 2, Dinart, Guillaume Gille, Narcisse 6, Karabatic 2, Abati, Abalo 2, Sorhaindo 2, Guigou 10/7, Ostertag.
Chorwacja: Losert, Alilovic – Balic 1, Duvnjak 2, Lackovic 4, Kopljar, Vori 2, Gojun, Horvat, Sprem 3, Spoljaric, Metlicic 1, Valcic, Cupic 6/4
Sędziowali: Olesen i Pedersen (obaj Dania)
Widzów: 15 000
Kary: Francja – 4, Chorwacja – 6 min (czerwona kartka – Vori, 59. za niesportowe zachowanie).
Francuzi – mistrzowie olimpijscy z Pekinu, po złoty medal mistrzostw świata sięgnęli po raz trzeci w historii. Wcześniej na najwyższym stopniu podium stawali w 1995 i 2001 roku. Niedzielną wygraną z Chorwatami fachowcy uznają jednak za niespodziankę, bowiem większe szanse na zwycięstwo w finale dawano gospodarzom imprezy – mistrzom olimpijskim z Aten i Atlanty, aktualnym wicemistrzom Europy, którzy w dorobku mają m.in. złoto MŚ 2003 i srebro MŚ 2005 i 1995 (w finale w Reykjaviku przegrali wtedy z Francuzami 19:23).
Finał w Zagrzebiu od początku był bardzo wyrównany. Widać było, że na zawodnikach obu drużyn ciąży presja wyniku i wysoka stawka pojedynku. Dlatego widzowie wielokrotnie byli świadkami błędów popełnianych po obu stronach boiska. Żadnemu z zespołów nie udawało się odskoczyć na więcej niż dwie bramki przewagi.
Przełom nastąpił w 45. minucie, kiedy to od stanu 18:18 Francuzi zdobyli trzy bramki z rzędu, a w ich bramce przypomniał o sobie znakomity Thierry Omeyer. Chorwatom nie pomagał już ogłuszający doping publiczności, w ostatnim kwadransie zdołali tylko raz wpisać się na listę strzelców. Tymczasem ich rywale spokojnie rozgrywali piłkę, czas grał na ich korzyść i stopniowo powiększali przewagę. Gospodarzom puściły nerwy, czego ukoronowaniem była czerwona kartka dla Igora Vori, który chciał uderzyć piłką sędziego. Ostatnie dwie minuty oba zespoły już właściwie dograły na stojąco, czekając na końcową syrenę.
Zdobywcy złotych medali MŚ:
gospodarz rok mistrz
Niemcy 1938 Niemcy
Szwecja 1954 Szwecja
NRD 1958 Szwecja
RFN 1961 Rumunia
Czechosłowacja 1964 Rumunia
Szwecja 1967 Czechosłowacja
Francja 1970 Rumunia
NRD 1974 Rumunia
Dania 1978 RFN
RFN 1982 ZSRR
Szwajcaria 1986 Jugosławia
Czechosłowacja 1990 Szwecja
Szwecja 1993 Rosja
Islandia 1995 Francja
Japonia 1997 Rosja
Egipt 1999 Szwecja
Francja 2001 Francja
Portugalia 2003 Chorwacja
Tunezja 2005 Hiszpania
Niemcy 2007 Niemcy
Chorwacja 2009 Francja
PAP