Orle biały
latawcem na niebie zataczasz koła.
Odliczasz wieki smutne i krwawe.
Spoglądasz z góry na los człowieka.
Widziałeś wiele bitewnych pól,
ziemi pokrytej żołnierskim trupem.
Pamiętasz zdrady, okowy, pęta,
mrozy Sybiru i zimne cele.
Słyszałeś strzały w katyńskim lesie
I niedobitych jęki o zmroku.
Wszystkie niedole widziałeś z góry.
Cała historia mieści się w oku orła białego,
który z wybitym skrzydłem szybuje
od lat tysiąca
po polskim niebie
Władysław Panasiuk