Podatki od wynagrodzeń ( Payroll Taxes).

 

Pracownicy  mają ogólnie rzecz biorąc kilka sposobów aby uniknąć podatków od zarobków (cash earnings). W odniesieniu do pracowników zatrudnionych na zasadzie stałego wynagrodzenia (salary, wage) unikanie podatków polega na takich „chwytach” jak  ubezbieczenie zdrowotne lub subsydiowane posiłki, które pracodawca może odliczyć jako wydatki na prowadzenie działalności a nie są one uważane jako dochód pracownika, aczkolwiek niektóre kategorie tych wydatków są teraz uważane jako dochód pracownika. Jeżeli nie jesteś w dobrych i mocnych układach ze zwoim pracodawcą staraj się unikać tego typu chwytów w nadmiarze, ponieważ mogą one stać się przedmiotem zainteresowania kontrolerów skarbowych.

Kontrola wielkości podatku od wynagrodzeń przez pojedyńczą osobę ogranicza się jedynie do decyzji jaki będzie czas pracy, czy pracować wogóle czy też pracować dla siebie (self-employed). Bez wzgledu na to czy osoba zatrudnia samą siebie (self-employed) czy też jest zatrudniona na pensji u pracodawcy w obu wypadkach podlega podatkowi ubezpieczenia emerytalnego zwanemu w skrócie OASDI (Security Old Age, Survivors, and Disability Insurance Tax). Od roku 1994 nie ma też ograniczenia w skali zarobków jeżeli chodzi o podatek emerytalnego ubezpieczenia zdrowotnego (Medicare). Obydwa te podatki płacone przez pracowników będących na pensji  nie mogą być odliczone od podstawy opodatkowania, choć czasami można je odliczyć przy rozliczaniu podatków stanowych i lokalnych.

Przed rokiem 1990 samo zatrudniający się płacili większe podatki socjalne (Social Security, Medicare) niż osoby zatrudnione na etacie, lecz był on mniejszy niż  razem wzięte obciążenia pracodawcy i pracownika w tym zakresie. Teraz osoba zatrudniająca samą siebie ponosi takie same opłaty z tytułu tych podatków socjalnych jak razem wzięte koszty ponoszone przez pracownika i pracodawcę w tym zakresie, czyli 12,4% na podatek Social Security  i 2,9% na Medicare. Jednakże może ona odliczyć połowe poniesionych kosztów z tytułu podatków S.S  i Medicare od podstawy opodatkowania.  Ponadto osoby zatrudniajace same siebie mają prawo odliczać więcej wydatków z tytułu prowadzonej działalności  gospodarczej co rekomensuje im niemożność zastosowania różnych „chwytów” w celu obniżenia podatków.

Niektórzy próbują zredukować należne podatki poprzez wpisywanie jak największej ilości przysługujących specjalnych odpisów (exemptions) na fomularzu W-4 (Employees Witholding Allowance Certificates) lub zatrudniając swoich pracowników jako niezależnych pracowników kontraktowych (independent contractors). Wszystkie te zabiegi mogą zredukować lub nawet wyeliminować sumę podatków pracodawcy lecz  nie likwidują w żaden sposób osobistej odpowiedzialności podatkowej każdego podatnika. Jeżeli podatnik unika placenia podatków emerytalnego (Social Security) i ubezpieczenia szpitalnego (Medicare) sam sobie napędza kłoptów i pewne jest, że naraża sie na karę finansową za przestępstwo podatkowe.

Obowiązek potrąceń z tytułu podatków od wynagrodzeń całkowicie spoczywa po stronie pracodawcy. Formularz W-2 lub nawet odcinek czeku, na którym znajdują się wyszczególnione dokładne zarobki i potrącone podatki jest wytarczającym dowodem dla pracownika o zapłaceniu podatków, nawet wtedy gdy pracodawca nie zgłosił tych należności we wlaściwym urzędzie i czasie

Opracował: Zbyszek Karas

1 thoughts on “Podatki ( Taxes). (cz. 4)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *