Tematy z Ezoteryki i Psychologii

Ogólne pojęcie ezoteryki

Można stwierdzić ogólnie, że zjawiska fizyki i przyrody świata nas otaczającego są powiązane z całym wszechświatem. Zjawiska te w żadnym stopniu nie zależą od człowieka. Istnieją niezależnie od tego czy człowiek będzie uważał że one istnieją lub że nie istnieją. Czy to że nauka i wiedza którą posiadł człowiek w danym okresie w dziejach, a być może w innym okresie utracił,  uwzględnia takie czy inne zjawiska lub nie, akceptuje lub nie akceptuje, toleruje lub nie toleruje. Człowiek nie jest panem tego świata.

Ezoteryka z greckiego „rzeczy wewnętrzne” odnosi się do wiedzy nieznanej, zwłaszcza takiej, która jest lub była trzymana w tajemnicy w obawie przed prześladowaniami i niezrozumieniem przez innych, a także w celu niedopuszczenia do jej złego użycia przez osoby niepowołane. Okultyzm znaczy „rzeczy ukryte” bywa używany zamiennie ze słowem ezoteryka, obejmuje pewien zakres wiedzy ezoterycznej ale zakłada możliwość złego użycia tej wiedzy, przeciwko człowiekowi lub kontakty ze złą mocą.

Ezoteryka, jest to wiedza utajniona ale znana ludzkości od zarania dziejów i to jeszcze przed potopem. Teraz dopiero, na nowo po potopie, nauka dochodzi do stanu i poziomu, kiedy tą wiedzę może zrozumieć i pojąć. Jest to wiedza oparta na fizyce relatywistycznej, psychologii, medycynie naturalnej, filozofii religijnej. Można powiedzieć, że jest to wiedza oparta na prawdziwej nauce, prawdziwej medycynie, jest źródłem prawdziwego prawa i prawdziwej religii. Ezoteryka tak jak każda wiedza może być użyta do celów pozytywnych, dla pożytku i dobra człowieka, ale może być też użyta do celów negatywnych, ze szkodą dla człowieka. Określa się że ezoteryka jest to wiedza służąca dobru a okultyzm jest to wiedza służąca złu.

Ale okazuje się, że jest to wiedza utajniona tylko przed światem pozytywnym ale nie jest ukryta przed światem negatywnym. Świat negatywny z żadnymi zasadami i normami społecznymi się nie liczy i wykorzystuje tą wiedzę do celów negatywnych. Świat pozytywny nie znając oficjalnie tej wiedzy, nie mając opracowanych sposobów obrony, nie mając stosownego prawa, jest bezradny w przypadku użycia tej wiedzy przeciwko człowiekowi czy ludzkości. A tworząc fałszywe pojęcie o tej wiedzy, negowanie tej wiedzy i spychanie jej na margines, pogłębia jeszcze bardziej ten negatywny stan. Umożliwia się tym sposobem i ułatwia jeszcze bardziej, światu negatywnemu, do swobodnego i bezkarnego z niej korzystania i jej stosowania przeciwko człowiekowi.

Cały wszechświat, cała materia nieożywiona i ożywiona wszechświata ma swoje odwzorowanie energetyczne, czyli swój wtórnik energetyczny inaczej ciało eteryczne wszechświata. Ten wtórnik energetyczny zbudowany jest z substancji energetycznej którą można opisać przez fizykę teorii cząstek i mechanikę kwantową. Cząstki tej substancji posiadają więc strukturę korpuskularną i falową. Cząstki te mogą przyjmować różne stany energetyczne w zależności od swojej wibracji. Ponadto cała przestrzeń wszechświata wypełniona jest taką samą substancją energetyczną jak i odwzorowanie energetyczne materii lecz o niższych  wibracjach cząstek.  Jeżeli spiny tych cząstek, czyli wektory momentu pędu ruchu obrotowego tych cząstek, zostaną odpowiednio spolaryzowane i skierowane w górę w stosunku do siły przyciągania ziemskiego, czyli sił grawitacji, to pod daną powierzchnią, gdzie ta polaryzacja nastąpiła, można uzyskać  antygrawitację. Polaryzację taką może wykonać człowiek poprzez wysyłanie odpowiednio zmodulowanej energii życiowej za pomocą fal mózgowych. Wysyłanie tej energii odbywa się poprzez oko energetyczne człowieka, zwane trzecim okiem. Substancja energetyczna wypełniająca cały wszechświat jest  w tym wypadku nośnikiem odpowiednio zmodulowanej energii.

W ezoterycy występują takie pojęcia jak energia życiowa wszechświata, która dociera do ziemi z kosmosu oraz energia życiowa produkowana przez materię ożywioną na ziemi, a konkretnie przez człowieka, zwierzęta i rośliny. Człowiek poprzez procesy odżywiania i oddychania produkuje energię życiową, która jest niezbędna do funkcjonowania organizmu.  W silnych stanach emocjonalnych a zwłaszcza negatywnych, jak na przykład duży stres, człowiek  może stracić bardzo dużo energii życiowej, do tego stopnia że może wystąpić omdlenie. W pozytywnych stanach emocjonalnych takich jak miłość czy modlitwa człowiek produkuje energię o wyższych lub wysokich wibracjach, w negatywnych stanach emocjonalnych takich jak stany depresyjne człowiek produkuje energię o niższych lub niskich wibracjach.

Podstawowe zagadnienia z ezoteryki na które należy zwrócić uwagę to takie jak: budowa energetyczna człowieka, energia życiowa człowieka oraz energia życiowa wszechświata czyli energia w otoczeniu człowieka która wypełnia cały wszechświat, możliwość przesyłania tej energii, zjawisko telepatii i jasnowidzenia, bioenergoterapia.

Podstawowe pojęcia z psychologii

Z ezoteryką związane są zagadnienia z medycyny a w tym z psychologii i psychiatrii

Zasada Hipokratesa; Jeżeli chodzi o medycynę, to należy zawsze odwoływać się do zasady, która stoi u podstaw całej medycyny. Zasada Hipokratesa mówi „Po pierwsze nie szkodzić”. Leczenie ma polegać na wspomaganiu naturalnych procesów zdrowienia, a naczelną zasadą jest nie szkodzenie choremu (łac. primum non nocere – po pierwsze nie szkodzić). Główną siłą leczącą jest sama natura, lekarz ma jej jedynie pomagać, jest więc minister naturae (sługą natury), a nie nauczycielem (magister).

Psychoanaliza (od gr. ψυχη = „psyche”, „dusza” i ανάλυσις = „analiza”) – metoda poznania i leczenia człowieka, teoria psychopatologii oraz teoria pozwalającą wyjaśnić różne zjawiska społeczne i kulturowe  W klinicznym znaczeniu psychoanaliza odkrywa i bada nieświadome konflikty wewnętrzne, motywacje i znaczenie objawów. Dąży do modyfikacji systemu mechanizmów obronnych oraz integracji różnych części psychiki. Psychoanaliza to tzw. „psychologia głębi” (niem. die Tiefenpsychologie), ponieważ zakłada istnienie obszarów  psychiki, które nie są dostępne świadomości. Od klasycznej psychologii różni się założeniem istnienia sfery psychiki zwanej nieświadomością charakteryzującej się tym, że procesy tam przebiegające nie są dostępne świadomej refleksji danej osoby. Psychoanaliza oparta jest na następujących pojęciach: 

Świadomość, Podświadomość (przedświadomość, nieświadomość)

Jest to topograficzny podział ludzkiej psyche 

Świadomość: treści świadome które mogą dowolnie stanowić przedmiot uwagi, mogą tez być dowolnie usuwane. Świadomość charakteryzuje się zdolnością do logicznego myślenia.

Przedświadomość: gromadzą się tutaj te treści psychiczne, które nie są momentalnie dostępne świadomości, można je jednak odkryć dzięki poszukiwaniu na zasadzie badania kontekstu i związków łączących inne, znane już świadomości treści, mogą się one też pojawić na zasadzie kojarzenia.

Nieświadomość: zgromadzone są tutaj te treści psychiczne, których nie można sobie uświadomić bezpośrednio, mimo podejmowanych w tym celu prób; aby treści nieświadome mogły znaleźć się w polu uwagi świadomości, indywiduum musi się odwołać do pomocy pewnych metod, znanych na przykład terapii psychoanalitycznej (np. analizy marzeń sennych, badania swobodnych skojarzeń) czy wywodzących się z hipnozy; nieświadomość stanowi system składający się przede wszystkim z treści wypartych z niej, które są nieakceptowane przez świadomość i między innymi z tego względu nie mogą zostać uświadomione. Zachowują jednak duży ładunek energetyczny, dzięki czemu stale próbują przedostać się do świadomości.

 „Id”, „Ego”, „Superego”

Te trzy dziedziny życia psychicznego powiązane są z modelem trzech funkcji czy instancji

„Id”: dziedzina naturalnych popędów i instynktów.

„Ego”: instancja zwrócona przede wszystkim w kierunku świadomości, odzwierciedlającą

treści dane świadomemu postrzeganiu.

„Superego”: instancja obejmująca ideały i normy moralne.

 

Osobowość jest to zespół stałych i zmiennych cech psychofizycznych, które są związane z wszystkimi działaniami, doznaniami i potrzebami osoby na poziomie fizjologicznym, charakteru, intelektu i duchowym. Stanowi wewnętrzny system regulacji pozwalający na adaptację i wewnętrzną integrację myśli, uczuć i zachowania w określonym środowisku w wymiarze czasowym. Jest to zespół względnie trwałych cech lub dyspozycji psychicznych jednostki, różniących ją od innych jednostek. Można powiedzieć na osobowość mają wpływ i wchodzą w jej skład: ciało fizyczne, świadomość i podświadomość.

Kompleks (łac. complexio ‘połączenie’, ‘wyrównanie’) – zbiór myśli, słów, wyobrażeń silnie skojarzonych z pewną inną ważną i silnie zabarwioną emocjonalnie myślą, która zwykle bywa wyparta ze świadomości, stłumiona (myśl taką zwie się niekiedy jądrem kompleksu).

Jest to istnienie kompleksu różnych myśli, przeżyć, doświadczeń itp. zorganizowanych wokół jednego centralnego pojęcia czy zdarzenia – właśnie jądra kompleksu. Kompleks tworzy konstelację aktywnych czynników w polu nieświadomości.

Powrót do świadomości tego jądra kompleksu wywołuje zwykle nieprzyjemne afekty, takie jak lęk, niepokój, wstyd oraz bardzo nerwicowe reakcje.

Mówiąc o wiedzy medycznej, należy nadmienić nasuwającą się uwagę: Jeżeli jakaś część wiedzy związanej z medycyną, jest z takich czy innych powodów ignorowana, lub występują mniejsze czy większe braki wiedzy w tym zakresie, to wydaje się oczywiste że mamy do czynienia z niewiedzą a nie z tym, że ta część wiedzy nie jest wiedzą medyczną.

Budowa energetyczna człowieka

Podstawowe zagadnienia z ezoteryki na które należy zwrócić uwagę takie jak: budowa energetyczna człowieka, energia życiowa człowieka oraz energia życiowa wszechświata czyli energia w otoczeniu człowieka która wypełnia cały wszechświat, możliwość przesyłania tej energii, zjawisko telepatii i jasnowidzenia, bioenergoterapia. Bioenergoterapia wiąże się bezpośrednio z budową energetyczną człowieka, ponieważ jest to wpływanie energetyczne leczniczą energią bioenergoterapeuty  na najniższe ciało energetyczne człowieka, czyli na ciało eteryczne. A w przypadku leczenia psychiki człowieka to wpływanie również leczniczą energią na ciała astralne i mentalne, które odpowiadają za psychikę człowieka.  Wszystko to o czym jest mowa, są to zjawiska fizyczne, ze świata nas otaczającego.

W budowie energetycznej człowieka wyróżnia się kilka ciał energetycznych. Ciała energetyczne zbudowane są z substancji energetycznej podobnej do tej z otoczenia człowieka lecz o wyższych wibracjach. Te ciała energetyczne nazywane są także ciałami widmowymi. Lub subtelnymi. Obrazowo można to porównać do tęczy, która jest widmem ciągłym światła białego rozszczepionym na kilka kolorów, czyli na kilka fal świetlnych o coraz to wyższych wibracjach.

Pierwszym ciałem energetycznym z szeregu o najniższej wibracji cząstek jest ciało eteryczne, zwane także wtórnikiem eterycznym. Ciało to jest ściśle powiązane z ciałem fizycznym i jest dokładnym odwzorowaniem ciała fizycznego oraz wszystkich jego narządów. Drugim ciałem w szeregu o stopień wyższej wibracji cząstek jest ciało astralne. Ciało to odpowiada podświadomości człowieka. Trzecim ciałem w szeregu o stopień wyższej wibracji cząstek jest ciało mentalne. Ciało to odpowiada świadomości człowieka. Te cztery ciała tworzą jeden zespół zwany osobowością człowieka. W skład osobowości (świadomości) wchodzą cztery ciała subtelne: fizyczne, eteryczne, astralne, mentalne. Zespół tych ciał zwany jest też jaźnią osobowości (świadomości) lub średnią jaźnią. Cały ten zespół stanowi część materialną człowieka, jest bezpośrednio powiązany z życiem w materii-energii na ziemi.

Drugim zespołem czterech ciał subtelnych człowieka jest dusza a pierwszym w szeregu ciałem energetycznym z tego zespołu jest ciało przyczynowe. Zespół tych ciał zwany jest też jaźnią duszy, „niższą jaźnią” lub „podświadomością”.

Trzecim zespołem czterech ciał subtelnych człowieka stanowi Nadświadomość. Zespół tych czterech ciał zwany jest też Wyższą Jaźnią lub Wyższym Ja, Wyższa Jaźń porównywana jest do Ducha Opiekuńczego. Jaźnie tworzą wspólnoty wyższych jaźni. Następny zespół ciał ponad wyższymi jaźniami ludzi jest Nadjaźń. Ciała te zbudowane są  z najwyższej do tej pory poznanej energii, z energii miłości, a pierwsze ciało z tego zespołu nazwane jest źródłem miłości.

Ciała subtelne w danym zespole obrazowo można przyrównać do widma światła białego rozszczepionego na cztery fale energetyczne o różnych wibracjach a tym samym różnych kolorach. Trzy jaźnie; średnią, niższą i wyższą, można przyrównać do lalek umieszczonych jedna w drugiej.

Nazwa niższa jaźń dla  jaźń duszy jest umowna, ona jest wyżej w hierarchii od osobowości czyli średniej jaźni ale jaźń duszy jest połączona z  osobowością czyli średnią jaźnią człowieka poprzez jego podświadomość, która jest niżej w hierarchii od świadomości. Osobowość człowieka składa się ze świadomości, podświadomości oraz ciała fizycznego i eterycznego. Dlatego też, ze względu na ten sposób połączenia zespołu duszy z podświadomością człowieka, jaźń duszy nazywana jest podświadomością, czyli niższą jaźnią. Poprzez swoją podświadomość człowiek ma połączenie z jaźnią duszy, a dopiero przez tą jaźń istnieje połączenie energetyczne z Wyższą Jaźnią.

Każda z tych jaźni charakteryzuje się swoją energią, występują więc trzy energie; średniej, niższej i wyższej jaźni.

W procesie myślenia wytwarzana jest energia, myśl jest energią. Modlitwa jest to wytwarzanie i wysyłanie energii osobowości (świadomości), czyli energii ciała średniej jaźni, poprzez ciało i energię jaźni duszy do ciała Wyższej Jaźni. Energia dostarczona do Wyższej Jaźni jest przez nią uzdatniana i uszlachetniana.

Energię życiową produkuje człowiek w materii, a następnie ta energia podnoszona jest do wyższego poziomu energetycznego, do wyższych wibracji i przekazywana jest do bytów wyższych.

Proces ten odbywa się między innymi w czasie modlitwy i przeżyć mistycznych. Energia życiowa człowieka przekazana do jaźni duszy, podnoszona jest przez tą jaźń do wyższej wibracji odpowiadającej wyższej jaźni i do niej jest przekazywana. Energia przekazana od jaźni duszy do wyższej jaźni, jest podnoszona przez wyższą jaźń do wyższej wibracji odpowiadającej nadjaźni i do niej jest przekazywana. W czasie tych przemian energetycznych poszczególne jaźnie część tej energii zużywają dla siebie, jako pokarm a część przekazują wyżej do kolejnej w hierarchii jaźni. Wyższa jaźń nadwyżkę swojej przetworzonej energii przekazuje w części do bytów wyższych, ale  w części też przekazuje z powrotem do swojej niższej jaźni. Energia Wyższej Jaźni przekazana z powrotem do człowieka wspomaga realizację jego planów życiowych na ziemi.

Każdy człowiek posiada osobowość, duszę i wyższą jaźń. Razem trzy jaźnie, z których się składa. Każda z tych jaźni zbudowana jest z czterech ciał subtelnych o różnej gęstości subtelnej,  czyli różnej wibracji energetycznej. Za pracę tych ciał odpowiadają poszczególne czakry.

Człowiek posiada ciała we wszystkich sferach bytu. Struktura i funkcja ciał jest tożsama z tymi sferami. Są to przyporządkowane jednostce fragmenty całości, którymi ona zarządza. Tak, więc człowiek potencjalnie funkcjonuje na wszystkich poziomach bytu, tylko, że nie jest tego świadomy. Nabywanie świadomości tego faktu jest rozwojem duchowym. Na poszczególnych poziomach rozwoju człowiek obejmuje świadomością coraz szersze spektrum wszechświata. Pierwsze cztery poziomy tzn. fizyczny, eteryczny, astralny i mentalny, są sferą fizyczną będącą rozszerzeniem świata materialnego. Struktura osobowości, duszy i Wyższej Jaźni stanowi jeden kompleks materialno-duchowy człowieka.

Trzy jaźnie człowieka średnia, niższa i Wyższa, czyni osobowość (świadomość), podświadomość i Nadświadomość charakteryzowane są i określane jako odrębne osobowości. Te trzy jaźnie stanowią trójcę duchową człowieka. Struktura poszczególnej osobowości składa się z ciała, ducha i energii. W skład struktury budowy energetycznej człowieka wchodzą:  (ciało, duch i energia średniej jaźni), (ciało, duch i energia niższej jaźni) oraz (ciało, duch i energia Wyższej Jaźni).

Ciała subtelne posiada materia ożywiona i nieożywiona w pewnym swoim zakresie. Minerał, kamień ma ciało fizyczne i eteryczne. Roślina, drzewo ma ciało fizyczne, eteryczne i zaczątek

astralnego. Zwierzę, pies ma ciało fizyczne, eteryczne, astralne i zaczątek mentalnego. Człowiek ma to samo co zwierzę czyli fizyczne, eteryczne, astralne plus mentalne i  wyższe.

 

 

Pierwsze w szeregu z zespołu ciał energetycznych duszy, czyli ciało przyczynowe ma ścisłe połączenie z ciałem astralnym oraz z podświadomością człowieka w części jej nieświadomości. Dlatego, że dusza ma połączenie z człowiekiem poprzez podświadomość nazywana jest niższą jaźnią w stosunku do świadomości a konkretnie do osobowości człowieka, która zwana jest średnią jaźnią. Świadomość może odbierać informacje od  ciała przyczynowego poprzez intuicję, przeczucia lub w snach. Ciało przyczynowe, poprzez zespół ciał duszy stanowi łącznik z następnym zespołem ciał energetycznych, czyli z wyższą jaźnią, która w strukturze energetycznej jest zupełnie poza osobowością. Ciało przyczynowe natomiast tylko częściowo znajduje się w zespole osobowości. Przyjmuje się, że z całej struktury ciał energetycznych człowieka w zespole osobowości znajduje się tylko niewiele procent z całości, a reszta jest poza osobowością. Wszystkie te wymienione ciała energetyczne aby istnieć potrzebują do swego istnienia  pokarmu energetycznego. Pokarmem tym jest energia życiowa człowieka. W ciałach tych umieszczone są czakramy i poprzez tunele energetyczne pomiędzy czakrami ciała te mają ze sobą połączenie. Czyli są to połączenia pomiędzy poszczególnymi poziomami energetycznymi lub inaczej pomiędzy przestrzeniami energetycznymi lub innymi wymiarami.  Czakram jest to ośrodek energetyczny w ciele energetycznym zwanym inaczej ciałem widmowym, czyli jest to miejsce, gdzie krzyżuje się wiele tuneli energetycznych zwanych meridianami i gdzie  gromadzi się energia życiowa.

Czakramy są miejscami szczególnej koncentracji energii w organizmie. Ośrodek ten odbiera, magazynuje i promieniuje energią o wibracji właściwej dla swojej funkcji, która konieczna jest do życia istot. Poprzez czakramy umieszczone w ciele eterycznym następuje wymiana energetyczna człowieka z energią świata nas otaczającego. Aura jest to widmo energetyczne ciała eterycznego oraz astralnego i mentalnego. Aureola jest to widmo energetyczne ciała przyczynowego.

Pierwsze trzy wymienione ciała energetyczne powiązane są jednak ze światem fizycznym i materialnym. Po śmierci człowieka ciała te po pewnym czasie zanikają. Ciało eteryczne które jest ściśle powiązane z ciałem fizycznymi jest jego odwzorowaniem energetycznym, zanika najszybciej, w miarę obumierania ciała fizycznego.  Ciało astralne i mentalne zanikają po pewnym czasie i wtedy dopiero ciało przyczynowe, czyli dusza człowieka, może przejść do wyższych życiowych przestrzeni energetycznych. Można powiedzieć, że doświadczenia osobowości nakładają się na duszę, oraz że dusza stanowi zbiór osobowości z różnych jej żywotów poprzez reinkarnacje w ciele fizycznym człowieka.  Z relacji osób które przeżyły śmierć kliniczną, podawanych w literaturze życie po życiu, wynika, że przy przejściu do innych energetycznych wymiarów, czyli innych przestrzeni życiowych, osoby te miały do czynienia z tunelem do przejścia, na końcu którego widzieli światło. Mamy tu do czynienia z tunelem energetycznym w czasoprzestrzeni i możliwością przejścia do innego wymiaru.

Wyjątek stanowi przypadek gdy osobowości a w tym wypadku świadomość lub podświadomość, czyli ciało mentalne lub astralne nie chcą z takich czy innych powodów dopuścić do tego aby pozwolić duszy do przejścia na wyższe poziomy. Wtedy ciała te żyją jako duchy ludzi zmarłych w przestrzeni energetycznej wokół ludzi. W religii przestrzeń ta nazwana jest czyśćcem. W celu istnienia, duchy te muszą się odżywiać energią życiową ludzi żyjących lub zwierząt. Mamy wtedy do czynienia z opętaniem.

 

W skład osobowości (świadomości) człowieka wchodzą cztery ciała subtelne. Ciało eteryczne, inaczej wtórnik lub wzorzec eteryczny, to energetyczna część ciała fizycznego. Jest to ciało widmowe ciała fizycznego. Ciało to jest dokładnym odwzorowaniem ciała fizycznego. W ciele eterycznym zakodowane są wszystkie właściwości ciała fizycznego. Ciało eteryczne jest spoiwem ciała fizycznego, bez niego powłoka fizyczna uległaby rozpadowi. Cała materia ożywiona i nieożywiona posiada swoje wtórniki, wzorce eteryczne, swoje ciała widmowe ciał fizycznych. Ciało astralne odpowiada podświadomości człowieka. Ciało mentalne odpowiada świadomości człowieka.

Ciało przyczynowe (dusza) należące do zespołu czterech ciał jaźni duszy odpowiada za poznawanie ciągów przyczyna  skutek, i działanie na tej podstawie. Jego nazwa pochodzi stąd, że to ono jest przyczyną podejmowanych przez człowieka działań i całej, ogólnej jego postawy wobec życia. Ciało to stanowi pomost między naszą naturą ziemską (fizyczno-emocjonalno-mentalną), a duchową (wyższymi ciałami subtelnymi) dlatego dla uproszczenia to ciało nazywane jest duszą.  Pozwala nam ono z jednej strony empatyczne wczuwać się w położenie innych osób, z drugiej zaś uzyskiwać pozazmysłowo informacje w formie przeczuć i intuicji, dając zdolność do głębokiego wglądu w naturę rzeczy. Ciało to bywa porównywane do inteligencji emocjonalnej. Przechowuje również najważniejsze, karmiczne doświadczenia i podczas gdy wszystkie inne niższe ciała (fizyczne-eteryczne, astralne, mentalne) umierają – ono trwa dalej). W ciele przyczynowym znajduje się pamięć z poprzednich żywotów oraz sumuje się pamięć z obecnego życia i na tej podstawie tworzy się wiedza. Powstaje ona z syntezy tego, co w nim nagromadzone, z całej jego ewolucji.

Człowiek może uzyskać połączenie czyli kontakt z Wyższą Jaźnią, a przez nią z Nadjaźnią zwaną Źródłem Miłości (co odpowiada pojęciu Boga). Kontakt ten może uzyskać człowiek który jest uwolniony od kompleksów, czyli grzechów, wtedy człowiek jest w stanie łaski uświęcającej. Człowiek przekazuje swoją pozytywną energię do Wyższej Jaźni, w czasie modlitwy, medytacji lub wchodząc w misterium i przeżywając go. Wtedy od Wyższej Jaźni  otrzymuje jej wysoką energię miłości, co symbolizowane jest Darami Ducha Świętego.

Według Huny dana istota duchowa może porozumieć się tylko z istotą o stopień wyższą, a dopiero poprzez ten byt, może porozumieć się z wyżej położonymi w hierarchii bytami. Dla człowieka, istotą duchową o stopień wyżej jest jego duch opiekuńczy oraz istoty z tego poziomu. Gdy Jezus zwracał się do Ojca Swego to zwracał się do swojej Wyższej Jaźni do swojego Ducha Opiekuńczego. Jezus w swoich wypowiedziach raz utożsamiał się ze średnią jaźnią i wypowiadał się Jako średnia jaźń, innym razem utożsamiał się z Wyższą Jaźnią i wypowiadał się jako Jego Wyższa Jaźń.

Duchy opiekuńcze tworzą swoje wspólnoty i rodziny tak jak ludzie na ziemi. Ponad poziomem duchów opiekuńczych istnieją jeszcze inne poziomy bytów wyższych. Nad tymi poziomami  istnieje dopiero jednostka centralna, siła najwyższa, czyli Bóg.

Opętanie i manipulacja mentalna

Opętanie jest to stan umysłu, w którym poszczególny człowiek (indywiduum) odczuwa, że znajduje się pod wpływem zewnętrznej, zazwyczaj  niefizycznej, najczęściej osobowej siły. Według wielu religii, ezoteryki, oraz wierzeń ludowych, opętanie jest formą zawładnięcia ciałem przez duchy, demony lub wpływ obcej energii. Opętanie polega na podłączeniu się do aury energetycznej człowieka jednej lub więcej istot duchowych oraz na pożywianiu się tych istot energią życiową człowieka. Lub wpływanie na umysł człowieka innych osób poprzez manipulację mentalną.

Energia życiowa człowieka stanowi dla istot duchowych pokarm, a to pozwala im istnieć w energetycznej przestrzeni życiowej wokół ludzi. Można inaczej powiedzieć, że istoty duchowe w tej przestrzeni są pasożytami żywiącymi się energią życiową człowieka. Jeżeli chodzi o duchy opętujące to bioenergoterapeuci egzorcyści, czyli bioenergoterapeuci specjalizujący się w usuwaniu wpływów obcych energii oraz jasnowidze potrafią postrzegać i rozróżniać te istoty duchowe. Główny podział tu występujący to jest podział na duchy ludzi zmarłych, które stanowią większość i demony, które stanowią mniejszości, wśród populacji istot duchowych.

Egzorcyzm jest to obrzęd lub działanie mające na celu uwolnienie człowieka, zwierzęcia, miejsca lub przedmiotu od wpływu złego ducha lub obcej energii.

Duchy wszelkiego rodzaju odżywiają się energią życiową człowieka. Duchy o wyższym poziomie rozwoju i inteligencji odżywiają się energią o wyższych wibracjach. Duchy o niskim poziomie rozwoju oraz o niskiej inteligencji odżywiają się energią o niskich wibracjach.

Energia o niskich wibracjach produkowana jest w stanach stresu, strachu, depresji, złości i podobnych stanach emocjonalnych.

Duch zły; Pod pojęciem ducha złego rozumie się istotę duchową pod różnymi używanymi określeniami: szatan, diabeł, demon, duch człowieka zmarłego. W pojęciu Huny ta grupa określana jest jako błądzący towarzysze.

 

 

 

 

Generalnie  opętujące duchy ludzi zmarłych są to takie duchy, które po śmierci nie przemieściły się do wyższych poziomów, inaczej wyższych energetycznie przestrzeni życiowych, są bardzo silnie z takich czy innych powodów związane z życiem ludzi na ziemi. Bardzo często są to ludzie o niskim poziomie rozwoju. W nomenklaturze religijnej ta przestrzeń życiowa wokół ludzi wyrażana jest pod pojęciem czyściec. Duchy ludzi zmarłych które opętują człowieka, są to dusze czyścowe, zawieszone pomiędzy niebem a ziemią. Są to dusze ludzi które z takich czy innych powodów nie oderwały się od życia ziemskiego i nie odeszły do nieba, czyli na planetę o odpowiednim dla siebie poziomie rozwoju. Taki duch w zależności od swojego poziomu rozwoju i inteligencji może upodabniać do odpowiednich bytów duchowych. W zależności komu służy i jaki system wartości wyznaje, może upodabniać się do istot duchowych służących Bogu, czyli do aniołów lub może upodabniać się do istot duchowych służących szatanowi czyli do szatanów, diabłów i demonów. Duch złego człowieka zmarłego o niskiej inteligencji i niskim poziomie rozwoju może upodabniać się do demona. Może to być również duch który zatracił swój system wartości, nikomu nie służy, wcale nie musi być zły, opętał człowieka który służy mu jako dawca pożywienia, czyli odpowiedniej energii życiowej i tak egzystuje. Jest jak pasożyt energetyczny.

Demony według definicji są to istoty duchowe rozumne, rozumiejące czas i przestrzeń a poziomem intelektualnym odpowiadają duchom ludzi o niskim poziomie rozwoju.  Demony bywają także przedstawiane jako zwierzęta lub jakieś stwory.  Takie definicje i określenia mogą się brać również z pomyłkowego potraktowania duchów ludzi zmarłych, oraz duchów zwierząt jako demony.  Zwierzęta bowiem w swojej budowie energetycznej jeżeli chodzi o najniżej położone w hierarchii ciała energetyczne mają taką samą strukturę jak człowiek. Duchy zwierząt podobnie jak i ludzi żyją również w przestrzeni energetycznej wokół ludzi.

Istoty duchowe na niskim poziomie rozwoju do swojego odżywiania potrzebują energii życiowej o niskich wibracjach, podobnych do tych jakie wytwarzają ludzie będący w depresji. Dlatego niejako w interesie tych istot jest aby ludzie do których się podłączyły znajdowali się w stanie depresji, a co za tym idzie same mogą kreować sytuacje aby tych ludzi utrzymywać w takich stanach.

Dla wytrącenia takiej istoty duchowej z orbity wokół człowieka potrzeba użyć silnej energii aby go z tej orbity wytrącić, co jest metodą szybką. Inna metoda to podniesienie wibracji energii człowieka, poprzez dodanie leczniczej energii bioenergoterapeuty, a tym samym uczynienie pokarmu niestrawnego dla takiej istoty duchowej, i zmuszenie jej niejako samoistnie do opuszczenia orbity człowieka, ta metoda wymaga kilku lub kilkunastu zabiegów.

Podobnie leczenie depresji farmakologicznie i psychoterapeutycznie powoduje podniesienie wibracji energii życiowej człowieka, a tym samym zmniejsza ilość duchów opętujących w orbicie człowieka.

Duchy opętujące, tak duchy ludzi zmarłych jaki i demony mogą również wpływać na umysł człowieka poprzez podsuwanie człowiekowi obcych myśli niż jego własne. Jest to manipulacja mentalna czyniona przez ducha opętującego.

Duchy ludzi jak i demony mogą być też wykorzystywane przez ludzi uprawiających manipulację mentalną do swoich celów, takie duchy służą tym osobą i wykonują ich polecenia.

Z informacji ludzi znającej tą tematykę oraz z literatury z tym związanej wynika, że zdecydowana większość wśród ludzi uznanych za psychicznie chorych stanowią ludzie opętani, niż rzeczywiście chorzy psychicznie.

Występuje duża różnorodność w całym zagadnieniu ducha złego. W czasie egzorcyzmów, egzorcysta powinien być dobrze zorientowany w tym temacie aby zastosować odpowiednią metodę wypędzenia ducha złego. Czasami może być kilku a nawet więcej duchów opętujących.

W jednym z przypadków Biblijnych, Jezus wypędzał ducha złego z człowieka. Okazało się, że człowiek ten został opętany przez legion rzymski. Byli to legioniści którzy ponieśli śmierć w bitwie, być może były tam też porozbijane duchy średnich i niższych jaźni. Gdy Jezus pozwolił im wejść w duże stado świń, to świnie zwariowały, pognały do pobliskiego urwiska i potopiły się w wodzie (Marka 5:1-20, Mateusza 8:28-34, Łukasza 8:26-39).

Istnieje porównanie że miarą głębokości depresji jest ilość duchów opętujących człowieka, im głębsza depresja to więcej duchów im mniejsza to mniej duchów opętujących. Inaczej mówiąc, człowiek w depresji produkuje energię o niższych wibracjach, a to stanowi odpowiedni pokarm dla duchów, dlatego przyklejają się do takich ludzi jak muchy do lepu.

Duchy złe które opętują człowieka, są jak elektrony w atomie krążące wokół jądra, w tym wypadku wokół człowieka. Egzorcysta powinien użyć odpowiedniej energii aby takiego ducha wytrącić z orbity człowieka. Ta energia może pochodzić wprost od egzorcysty jako jego siła życiowa. Ale najlepiej jak ta energia pochodzi od wyższej jaźni, czyli Boga i wspólnie z energia egzorcysty jest użyta do wytrącenia takiego ducha z orbity człowieka. Należy pamiętać, że duchy złe odżywiają się niską energia człowieka. Egzorcysta powinien dostarczać człowiekowi energii o wyższych wibracjach, aby takiego ducha pozbawić pożywienia i tym samym zmusić go samoistnie do opuszczenia orbity człowieka. W przypadku ducha człowieka zmarłego egzorcysta winien wskazać mu drogę odejścia. Pokazać mu światło w tunelu, aby podążył za tym światłem ku swojej planecie rozwoju.

Przypadkiem opętania są też nałożone na człowieka negatywne myślokształty powodujące negatywne stany psychiczne, różne blokady i kompleksy, jak również negatywne stany fizyczne, sytuacje i zdarzenia. Drugim przypadkiem są nałożone na człowieka w postaci myślokształtów negatywne programy, czyli negatywne wzorce postępowania. To prowadzi do negatywnych zachowań i negatywnego postępowania człowieka.

Zjawisko manipulacji mentalnej, jest podobnym zjawiskiem do opętania. Jest szczególnym przypadkiem opętania. W przypadku opętania to duch opętujący manipuluje umysłem człowieka i podsuwa obce myśli do umysłu osoby opętanej. W przypadku manipulacji mentalnej to inny człowiek, osoba manipulująca, przesyła na zasadzie telepatii do mózgu osoby manipulowanej obce myśli, myślokształty i obrazy , i manipuluje umysłem tego człowieka. Przesył tej energii do umysłu odbywa się poprzez przesyłanie jej do aury, czyli poprzez ciała energetyczne do świadomości. W dawnej nomenklaturze zjawiska te były nazywane czarami i urokami.

Manipulacja mentalna jest to przesył negatywnej manipulacyjnej energii wytwarzanej za pomocą fal mózgowych i przesyłanej na zasadzie telepatii od mózgu osoby manipulującej do mózgu osoby manipulowanej Można także powiedzieć, że energia nas otaczająca jest nośnikiem odpowiednio zmodulowanej energii manipulacyjnej  przez osobę manipulującą i przesyłanej na zasadzie telepatii do umysłu osoby manipulowanej.

Podstawowe elementy które można wyróżnić w manipulacji mentalnej to jest: przesyłanie negatywnych myślokształtów, przesyłanie negatywnych programów do umysłu innego człowieka, manipulowanie myślami innego człowieka na zasadzie podsuwania mu obcych myśli, wampiryzm energetyczny czyli czerpanie z drugiej osoby energii życiowej oraz sił witalnych. Przez przesyłanie negatywnych programów ogólnie rozumie się programowanie zachowań i sposobu myślenia drugiego człowieka według zamierzeń osoby manipulującej.

Myślokształty są energetycznymi, postrzegalnymi rzeczywistościami, utworzonymi poprzez projekcję i wizualizację myślową człowieka. Mogą to być: obiekty, przedmioty, osoby, zjawiska, sytuacje. Mogą to być również nowe stany w stosunku do istniejących w rzeczywistości: obiektów, przedmiotów, osób, zjawisk, sytuacji. Nowe programy, czyli nowe wzorce postępowania, zachowania się i działania ludzi i zwierząt. Natężenie i kształt myślokształtów jest rezultatem energii i znaczenia, jakie nadał im człowiek. Właściciele myślokształtów tworzą je, budują i odżywiają na podstawie codziennych myśli. Im bardziej są one określone i konkretne, tym bardziej określona jest ich forma. Natura i siła emocji związanych z myślami nadają formie kolor, natężenie i moc,  promieniuje ona kolorami o różnej intensywności. Myśli te mogą być świadome albo nie. Każda myśl jest energią. Myśl pozytywna jest energią pozytywną, myśl negatywna energią negatywną. Myślokształt pozytywny może chronić kogoś, do kogo jest kierowany. Może też  pomóc pozytywnie przejść przez trudne sytuacje. Myślokształt negatywny szkodzi ludziom i sytuacjom, do których jest kierowany. Jednak siła myślokształtu zależy od zaangażowania i energetyki człowieka, który go tworzy. Bardzo silny myślokształt negatywny, świadomie skierowany przeciwko osobie, staje się klątwą. Myślokształty mogą zostać utworzone przez samego człowieka (świadomie lub nieświadomie) lub przez inne osoby.

 

 

 

Negatywne myślokształty są energetycznymi, postrzegalnymi rzeczywistościami, nałożonymi na człowieka lub otoczenie. Przedstawiają negatywne stany fizyczne, psychiczne oraz negatywne sytuacje i zdarzenia. Jak również negatywne programy, czyli negatywne wzorce postępowania. Bardzo silny myślokształt negatywny, świadomie skierowany przeciwko osobie, staje się klątwą. Negatywne myślokształty mogą zostać utworzone przez samego człowieka pod wpływem czynników wewnętrznych i zewnętrznych (zwykle nieświadomie) lub przez inne osoby (świadomie lub nieświadomie). Negatywne myślokształty w psychologii i w Hunie zaliczane są do kompleksów. ale wpływają one jednocześnie na zaburzenia depresyjne i urojeniowe. Do grupy kompleksów przyporządkowuje się również grzechy w pojęciu religijnym.

Negatywne myślokształty są powiązane między innym z kompleksem w sensie psychologicznym oraz z depresją. W przypadku depresji i kompleksu występuje uraz psychiczny który bardziej lub mniej istnieje w świadomości ale bardzo zakorzeniony jest w podświadomości, tam mieści się jądro kompleksu.

W przypadku negatywnych depresyjnych myśli z umysłu człowieka emanowana jest ciemna, o niskich wibracjach energia, która tworzy niejako ciemną chmurę energetyczną lub inaczej ciemnego grzyba energetycznego  ponad aurą człowieka i ściśle z nią powiązanego. Ten negatywny myślokształt poprzez aurę i ciała energetyczne jest ściśle powiązany z psychiką człowieka i z tymi urazami które wytworzyły te negatywne myśli.

Negatywny myślokształt jest na ogół stworzony, zbudowany, poprzez samego człowieka w wyniku różnych myśli depresyjnych i destrukcyjnych. Ale myślokształt taki może zostać wysłany do aury i powiązany z  umysłem człowieka poprzez manipulację mentalną innych osób.  Myślokształt taki, czy to własny, czy to obcy, w swoim działaniu reaguje niczym sprzężenie zwrotne, i pobudza negatywne myśli które go wywołały i są z nim powiązane, a myśli niejako odżywiają ten myślokształt i powodują jego umocnienie. Podobnie działa negatywny myślokształt przesłany przez inną osobę, myślokształt taki jest o odpowiednim zabarwieniu myśli i intencji.

Taki negatywny myślokształt może być wysłany przez inną osobę świadomie lub nieświadomie. W dawnej nomenklaturze takie negatywne myślokształty były nazywane urokami. Negatywny myślokształt działa destrukcyjnie na psychikę człowieka i powoduje wprowadzenie człowieka w stan depresji oraz doprowadza do powstania kompleksu negatywnych myśli. Należy nadmienić że taki czy inny kompleks lub kompleksy  u człowieka mogą wytworzyć osoby z otoczenia, stwarzając takie czy inne negatywne sytuację lub wypowiadając negatywne słowa i stwierdzenia. Takie negatywne sytuacje lub stwierdzenia innych ludzi z otoczenia mogą być także wywołane poprzez negatywną manipulację mentalną tymi ludźmi płynącą od osoby manipulującej.

Zjawiska powyższe czyli opętania, manipulacji mentalnej i negatywnych myślokształtów,  generalnie przyporządkowuje się do grupy kompleksów w sensie psychologicznym, ale wpływają one jednocześnie na zaburzenia depresyjne i urojeniowe. Do grupy kompleksów przyporządkowuje się również grzechy w pojęciu religijnym.

Postrzeganie energii i Bioenergoterapia

Zjawiska wyżej omówione powiązane są z ezoteryką a w tym bioenergoterapią. Bioenergoterapeuci i osoby mające zdolność jasnowidzenia posiadają zdolności do postrzegania energii wokół danego człowieka, emitowanych przez ciała energetyczne, a w tym też energii manipulacyjnej. Mogą te energie rozróżniać i klasyfikować. Jedną z głównych charakterystycznych cech tych energii, jest ich kolor. Im energie są bardziej pozytywne, uczuciowe, optymistyczne, zdrowsze, to kolory tych energii są bardziej kolorowe, jaśniejsze, żywsze, zdrowe. Energia ma wtedy wyższe lub wysokie wibracje. Jeżeli energie są negatywne, pesymistyczne, depresyjne, chore, to kolory tych energii są ciemne, szare, negatywne, chore. Energia ma wtedy niskie wibracje.

Postrzeganie przez osoby o zdolnościach jasnowidzenia odbywa się poprzez trzecie oko, jest to oko energetyczne człowieka. Bioenergoterapeuta podobnie, odbiera energię płynącą od danego człowieka lub z jego otoczenia energetycznego i za pomocą wahadełka określa rodzaj

 

tych energii. Mózg człowieka w swojej budowie oprócz pełnienia normalnych  życiowych funkcji jest odbiornikiem i nadajnikiem energii.

Jasnowidz oraz bioenergoterapeuta może wykryć i zdiagnozować różne choroby na jakie choruje człowiek. Jak również może wykryć choroby które nastąpią, które jeszcze nie są widoczne na poziomie ciała fizycznego (planie fizycznym), ale już są widoczne na poziomie pierwszego ciała energetycznego człowieka, czyli ciała eterycznego (planie energetycznym). To samo tyczy się zaburzeń psychicznych, zaburzenia te mogą być wykryte i zdiagnozowane przez jasnowidzów i bioenergoterapeutów. W przypadku tych zaburzeń winno być zbadane również ciało astralne i mentalne.

Możliwość ta winna być wykorzystywana, a w części już jest, w medycynie, jako element uzupełniający i wspomagający medycynę konwencjonalną.

 

Badanie bioenergoterapeutyczne polega na postrzeganiu i odbiorze a następnie na określaniu przy pomocy wahadełka, lub bezpośrednim postrzeganiu przez jasnowidza, spektrum energetycznego wokół człowieka i wokół poszczególnych jego organów. Sprawdza się skład energetyczny aury człowieka, tak całościowo, jak i oddzielnie dla poszczególnych organów. Sprawdza się energię w otoczeniu energetycznym człowieka, określa się czy jest wpływ obcych elegii na człowieka czy też nie. Wydaje się że badanie to jest dużo mniej inwazyjne na organizm człowieka niż tomograf czy rentgen. W przybliżeniu można powiedzieć, że jest to badanie podobne do badania natężenia energetycznego światła żarówki odpowiednim przyrządem, usytuowanym w pewnej odległości od źródła światła. Leczenie bioenergoterapeutyczne polega na przekazywaniu leczniczej energii bioenergoterapeuty do aury energetycznej człowieka. Nie ma tu ingerencji w ciało fizyczne człowieka. Wydaje się że  opór w społeczeństwie przed tym badaniem a nawet przed tym leczeniem wynika z niewiedzy o co w tym wszystkim chodzi, a nie z jakichś racjonalnych pobudek.

Należy nadmienić tutaj, że ezoteryka a w tym bioenergoterapia w leczeniu medycznym  lansuje leki oparte na składnikach naturalnych, co stanowi jako uzupełnienie do medycyny konwencjonalnej, która lansuje leki oparte na składnikach chemicznych. Ponadto ezoteryka i bioenergoterapia zaleca wegetarianizm dla utrzymania w zdrowej kondycji ciała fizycznego ale przede wszystkim ciał energetycznych, a głównie ciała eterycznego. Zapewnia to również prawidłowy rozwój duchowy.

Bioenergoterapeuta specjalizujący się w usuwaniu obcych wpływów energetycznych na człowieka, może taki wpływ usunąć, zablokować, utworzyć energetyczny parasol ochronny, doprowadzić do uwolnienia człowieka od wpływu ducha opętującego, czyli odciąć jego połączenia energetyczne z człowiekiem.

Jeżeli chodzi o negatywne myślokształty bioenergoterapeuta swoim działaniem energetycznym może taki negatywny myślokształt rozbić na podobnej zasadzie jak rozbijanie kamieni nerkowych  wysokoenergetyczną falą uderzeniową wytwarzaną przez litotryptor. Następnie swoją leczniczą energią oddziałuje na aurę energetyczną odpowiedzialną za psychikę człowieka aby podnieść jej stan energetyczny. Niezależnie psychoterapia poprzez zmysły świadomości racjonalizuje kompleks i myśli depresyjne człowieka. Spowiedź w religii jest też formą racjonalizacji kompleksów. Myślokształt taki jeżeli nie jest podsycany, czyli dokarmiany energetycznie przez samego człowieka lub przez kogoś z zewnątrz, po pewnym czasie sam obumiera czyli się niweluje, ale to może być dłuższy proces.

Leczenie bioenergoterapeutyczne należy podzielić na dwa etapy. Bioenergoterapeuta może przeprowadzić diagnozę choroby, zidentyfikować chorobę, określić przyczyny choroby, nakreślić kierunki leczenia. Generalnie chodzi tu o postrzeganie najniższego ciała energetycznego człowieka, czyli ciała eterycznego oraz ciała astralnego i mentalnego.  Ciało eteryczne jest dokładnym odwzorowaniem ciała fizycznego, dlatego jest nazywane wtórnikiem eterycznym, a ciała astralne i mentalne są odwzorowaniem psychiki człowieka. Wszystkie choroby niczym zostaną zauważone w ciele fizycznym najpierw zaczynają się w ciałach widmowych, energetycznych. Dlatego bioenergoterapia ma przewagę nad medycyną konwencjonalną ponieważ może wykryć choroby których jeszcze nie widać, a które dopiero w niedalekiej przyszłości zaistnieją na planie fizycznym. Ale te wiadomości muszą zostać zweryfikowane przez medycynę konwencjonalną. Drugim etapem pomocy bioenergoterapeuty jest sam proces leczenia. Bioenergoterapeuta swoją leczniczą energią w nieznacznym stopniu lub wcale nie oddziałuje na ciało fizyczne człowieka natomiast oddziałuje leczniczo na ciało eteryczne oraz astralne i mentalne, tam leczy chorobę, tam gdzie był jej początek, a później to zdrowienie realizuje się na planie fizycznym. Natomiast medycyna konwencjonalna leczy tylko ciało fizyczne. Można więc zauważyć, że obydwie te dziedziny wiedzy, te metody leczenia, nie są z sobą w konflikcie lecz są z sobą w symbiozie. Podobna lecznicza energia o znacznie wyższych wibracjach może zostać dostarczona od wyższej jaźni a nawet od nadjaźni poprzez połączenie naturalne od wyższej jaźni, poprzez duszę do osobowości. Energia ta, pochodząca z wyższych sfer bytu  może również realizować pewne inne pozytywne zamierzenia lub zdarzenia na planie fizycznym.

 

Do śledzenia podejrzanych osób o manipulację mentalną oraz o tworzenie negatywnych myślokształtów, należy korzystać z pomocy jasnowidzów i bioenergoterapeutów specjalizujących się w usuwaniu wpływów obcych energii, zwanymi inaczej bioenergoterapeutami egzorcystami. Osoby o zdolnościach jasnowidzenia mogą ponadto oprócz energii postrzegać innych ludzi, ich zachowania i intencje oraz zachodzące zjawiska w otoczeniu. Te zachodzące zjawiska zachowania i intencje mogą być postrzegane z dużym prawdopodobieństwem dla teraźniejszości, z dość dużym prawdopodobieństwem dla przeszłości i ze znacznie mniejszym prawdopodobieństwem dla przyszłości.

Medycyna niekonwencjonalna jest elementem uzupełniającym i wspomagający medycynę konwencjonalną. To samo tyczy się korzystania z pomocy jasnowidzów przez organy ścigania w przypadku prowadzenia postępowania. Jest to element uzupełniający i wspomagający postępowanie konwencjonalne. Jasnowidz, odpowiednio nakierowany może podać pewne szczegóły, poszlaki, opisać jakieś zdarzenie lub sytuację. Wykorzystując te dane można wtedy poprowadzić konwencjonalne postępowanie biorąc pod uwagę informacje podane przez jasnowidza, lub sprawdzić te informacje.

Wiadomo że istnieją komórki parapsychologiczne ulokowane przy policji i innych służbach, oraz że są jasnowidze którzy współpracują z policją. Oficjalnie jasnowidzenie jest uznanym elementem uzupełniającym i wspomagającym w prowadzeniu postępowania.

Jasnowidzenie i Astrologia

Jak wspomniano na wstępie cały wszechświat ma swoje odwzorowanie energetyczne zwane wtórnikiem energetycznym lub wtórnikiem eterycznym wszechświata. To co działo się i dzieje na planie fizycznym dzieje się również na planie energetycznym. Wszystkie zdarzenia we wszechświecie mogą więc być zapisane na dysku energetycznym na podobnej zasadzie jak zapisywanie filmu w formie cyfrowej na dysku komputera, a następnie mogą takie zdarzenia zostać odtworzone. Cała historia wszechświata, czyli jego przeszłość i teraźniejszość, w odwzorowaniu energetycznym jest zapisywana na dysku energetycznym wszechświata. Z relacji osób które przeżyły śmierć kliniczną wynika, że w chwili śmierci zobaczyły film z całego swojego życia. Na tej samej zasadzie jasnowidze, poprzez swoje trzecie oko, zwane okiem energetycznym mogą odczytać pewne zdarzenia z przeszłości i teraźniejszości ale i z przyszłości. W przypadku jasnowidzenia mowa jest o prawdopodobieństwie, przez analogię do mechaniki kwantowej w której do obliczenia danego zdarzenia kwantowego, oblicza się prawdopodobieństwo zaistnienia takiego zdarzenia. Jeżeli chodzi o przyszłość to jest ona kreowana poprzez zdarzenia teraźniejsze a także przeszłe. Czyli przyszłość jest krystalizowana jako wynikowa zdarzeń i planów teraźniejszych i przeszłych i to jest zapisywane na energetycznym dysku wszechświata. Natomiast nadchodząca rzeczywistość koryguje te zapisy. Drugim elementem określającym przyszłość są pewne stałe warunki narzucone w momencie zaistnienia danej sytuacji lub zdarzenia. Te stałe warunki również zapisywane są na dysku energetycznym wszechświata i mogą być postrzegane przez jasnowidzów.  Ale warunki te mogą być także odczytane z horoskopu dotyczącego danego zdarzenia lub sytuacji. Zostanie to omówione na podstawie człowieka. W momencie narodzin człowieka w ściśle określonym miejscu geograficznym na ziemi i w ściśle określonym czasie planety oraz słońce i księżyc, a także gwiazdy były w danym ściśle określonym położeniu patrząc z punktu narodzin człowieka w czasie narodzin. Na ziemię cały czas dociera energia życiowa wszechświata, energia ta ma wpływ na życie na ziemi. Układ planet i gwiazd, które mają określoną masę oraz magnetyzm tworzy filtr częstotliwościowy dla energii życiowej wszechświata. W danym punkcie na ziemi w określonym czasie pewne częstotliwości tej energii dochodzą a inne nie, a jeszcze inne mniej lub bardziej. A to jak się okazuje ma wpływ na predyspozycje człowieka i na pewne kierunki jego rozwoju i przyszłości. Horoskop planetarny określa predyspozycje i talenty człowieka oraz kierunki rozwoju człowieka. Horoskop gwiezdny określa pewne zdarzenia w przyszłości i losy człowieka. Astrolog w czasie tworzenia horoskopu podchodzi w odwrotnej kolejności niż przedstawiono. Astrolog nie bierze pod uwagę częstotliwości energii życiowej wszechświata dochodzącej w danym punkcie i czasie na ziemi. Astrolog bierze pod uwagę niejako skutki jakie niesie dany układ planet i gwiazd. Planetom i gwiazdom oraz ich gwiazdozbiorom na ekliptyce przyporządkowano doświadczalnie pewne znaczenia i wartości duchowe jakie dana planeta czy gwiazda oraz ich gwiazdozbiory niosą ze sobą. W  horoskopie badany jest układ planet układu słonecznego oraz słońca i księżyca, wzajemne ich położenia, oddalenia i zbliżenia oraz odnosi się to do gwiazdozbiorów na ekliptyce. A horoskop jest niejako wynikową którą tworzą znaczenia poszczególnych planet i gwiazdozbiorów. W horoskopie planeta czy gwiazda oraz jej gwiazdozbiór jest tylko symbolem jakie wartości duchowe niosą ze sobą, podanie jak w religii, gołębica jest symbolem ducha świętego i jego wartości duchowych.

Jasnowidz czy astrolog postrzega i określa dane sytuacje i zdarzenia, to co jest w stanie postrzec, tak z teraźniejszości jak i z przeszłości czy przyszłości. Oni nie muszą znać mechanizmów działania, jak to się dzieje i dlaczego, podobnie jak ktoś kto ogląda telewizję to też nie musi znać jak działa telewizor, kamera i na czy polega przesył fal radiowych.

 

Należy mieć na uwadze również fakt, że dusza przed narodzeniem w ciele ludzkim, przed kolejną inkarnacją, określa sobie lub ma określone, jakie doświadczenia ma zdobyć i jaką ma drogą postępować w tym życiu w stosunku do  swojej całej drogi rozwoju duchowego poprzez poszczególne reinkarnacje. Świadomość jest czymś wykreowanym na potrzeby tego akurat jednego życia, na potrzeby ego, również wykreowanego przez duszę na potrzeby tego jednego życia. Tabula rasa to nie zapisana tablica, jaką jest człowiek zaraz po urodzeniu, a która zostaje zapisana stopniowo w ciągu życia i zdobywania doświadczeń.

Osobowość, czyli średnia jaźń w momencie narodzenia jest taką nie zapisaną tablicą, i w ciągu życia buduje sobie nowy system wartości w miarę zbierania doświadczeń życiowych, ale i  dusza, która zawiera w sobie doświadczenia z poprzednich żywotów ma niemały wpływ na  nasze obecne życie, choć nie zawsze sobie ten wpływ uświadamiamy. I właściwie to, że sobie nie uświadamiamy jest dużą pomocą w rozwoju duszy nie przeszkadza to w ustanowieniu nowych wartości, i nowych zachowań w obliczu różnorodnych doświadczeń. Umożliwia uniknięcie błędów z przeszłości i nawiązaniu nowych, innych relacji z innymi duszami a zwłaszcza poprawieniu tych relacji, które były niezgodne z prawami kosmicznymi.

Reinkarnacja

Reinkarnacja to idea bardzo stara. Polega ona na przekonaniu, że ludzka jaźń (dusza) wielokrotnie powraca do świata materialnego inkarnując (wcielając się). Jest to jedno z podstawowych praw naszego życia na ziemi i podlegamy mu czy tego chcemy czy nie, bez względu na to czy wierzymy w nie czy nie. Prawo to wiele może wyjaśnić spraw inaczej niewytłumaczalnych, może także a może przede wszystkim pomóc zrozumieć po co żyjemy. Celem wszelkiego życia na ziemi jest ewolucja, rozwój. Temu prawu podlegamy wszyscy. Podlegają wszystkie nasze elementy – nie tylko fizyczne. Celem jest osiągnięcie najwyższego stopnia rozwoju. Skoro wiemy już, że nie jesteśmy tylko ciałem fizycznym, że jesteśmy też energiami woli, myśli i uczuć, celem naszym jest doskonalenie się także w tych dziedzinach. I wystarczy przyjrzeć się naszemu życiu, by móc stwierdzić, jak daleko nam w tych dziedzinach do doskonałości. Ale też łatwo możemy zauważyć, że ludzie są bardzo różni. Dzieje się tak dlatego, że znajdujemy się na różnych stopniach rozwoju. Wyjaśnia to zagadnienie dotyczące „wieku duszy”. To, że nauka nie dostarcza dowodów, nie jest dowodem przeciwko reinkarnacji. Nauka jeszcze nie radzi sobie z wyjaśnieniem, czym naprawdę jest życie, choć coraz więcej na ten temat zbiera informacji. Idee reinkarnacji przedstawiają głównie religie – zwłaszcza Wschodu, prawdopodobnie była ona też znana w czasach Jezusa, czego ślady znajdujemy w Nowym Testamencie. Np. Powtórne przyjście na świat Eljasza jako Jana Chrzciciela. Jezus nie zaprzeczał istnienia reinkarnacji. Nauki Jezusa były zgodne z tą ideą, choć nie są wprost wypowiedziane. Jezus bardzo często mówił: Kto ma uszy ten słucha. Idea reinkarnacji wyjaśnia sprawiedliwość i miłość Boga. Bez niej trudno wyjaśnić miłość, która doświadcza tych, którzy najbardziej są umiłowani. Bez niej trudno pojąć sprawiedliwość, dlaczego jedni ludzie żyją dostatnio i bez większych problemów, inni zaś cierpią niemal od momentu przyjścia na świat. Dusza ludzka może się wcielić tylko w ciało ludzkie. Prawo reinkarnacji to prawo rozwoju. Dusza może rozwijać się i ewoluować, może też nie wykorzystać czasu danego na ziemi – w takim przypadku nie ewoluuje, ale też nie ma możliwości, żeby cofnęła się do życia w formie zwierzęcej, jak nauczają niektórzy. Prawo karmy związane z ideą reinkarnacji – czyli prawo przyczyny i skutku mówi o tym, czego nauczał Jezus: „Co posiejesz, to zbierzesz.” Również na temat tego prawa istnieją nieporozumienia – często kojarzone jest z karą (i nagrodą), tymczasem jego związek jest bliższy z wyrazem „karmić” – wskazuje bowiem na to, czym „karmi się” dusza.

Podstawowe ciała energetyczne człowieka

Ciało eteryczne jest to ciało własnej energii subtelnej (prana, mana), odpowiada za zdrowie ciała fizycznego. Cechy charakterystyczne czyli postawy i zachowania tego ciała prezentuje konkretny typ przebiegu energii witalnych, podtrzymujących zdrowie organizmu człowieka.

Ciało eteryczne, inaczej wtórnik lub wzorzec eteryczny, to energetyczna część ciała fizycznego. Jest to ciało widmowe ciała fizycznego. W ciele eterycznym zakodowane są właściwości ciała fizycznego. W ciele tym wyróżnia się  takie własności, jak: aura, czakry, kanały energetyczne, różnobarwne energie życiowe. Ciało eteryczne stanowi przedmiot

oddziaływania bioenergoterapeutów i uzdrowicieli. Uzdrawiając narząd eteryczny inicjuje się proces uzdrawiania na poziomie ciała fizycznego. Doświadczenie świata w aspekcie eterycznym przypomina to, które ma miejsce po śmierci w świecie astralnym. Ciało eteryczne jest ostatnim przekaźnikiem bodźców z wyższych poziomów bytu.  Bodźce te przekazuje do ciała fizycznego i mózgu, dzięki temu są one postrzegane. W związku z tym od tego ciała w dużej mierze zależą możliwości pozazmysłowej percepcji i świadomego operowania energią (zdolności paranormalne).

W ciele eterycznym widać zaczątki patologii, która jeszcze się nie objawiła w materii. Rozwinięte i zadbane ciało eteryczne spowoduje, że ciało fizyczne będzie witalne, silne i zdrowe. Człowiek będzie odbierany jako “apetyczny”. Człowiek taki nie pobiera od innych energii, lecz wręcz sam ją daje. Jest nie tylko zdrowy i witalny, ale również sprawny. Jego ruchy są skoordynowane a nawet pełne wdzięku. Nie kaleczy się i nie ulega wypadkom, bo ciało eteryczne jest swego rodzaju amortyzatorem i czujnikiem wykrywającym zagrożenia.

Ciało astralne (podświadomość) jest to  ciało emocji własnych i własnych poruszeń, oraz emocji i połączeń energetycznych pomiędzy ludźmi. Jest ono sferą emocji i uczuć. Z jednej strony dąży do wyrażania swoich wibracji na płaszczyźnie fizycznej, z drugiej zaś przechowuje dawne nie odreagowane urazy i bolesne doświadczenia pod powierzchnią świadomości. Ciało to jest mniej lub bardziej rozwinięte u każdego człowieka. Ciało astralne odbiera bodźce ze środowiska i reaguje na nie. Pierwotna reakcja ciała astralnego jest instynktowa i impulsywna. Nie podlega interpretacji. Jest to odczucie tego, co dzieje się z materialnym organizmem w jego relacji z otoczeniem. Odczucie to i reakcja na nie nazywa się emocją. Bodźców dla ciała astralnego dostarcza środowisko zewnętrzne, i wewnętrzne. Człowiek nie tylko reaguje na konkretne wydarzenia, lecz również na własne wyobrażenia i myśli. Negatywne emocje potrafią podsycane myślami mogą trwać całymi latami a nawet w postaci węzłów karmicznych przenosić się na przyszłe wcielenia. W rozwoju duchowym i w procesie rozszerzania świadomości podstawową rzeczą jest uwolnienie i wypalenie emocji. Swoje reakcje człowiek musi umieć kontrolować i uświadamiać sobie ich przyczynę. U ludzi reakcje na bodźce podlegają większej czy mniejszej kontroli. Jednak dzieje się to za pośrednictwem ciała mentalnego.

Funkcjonowanie, więc, ciała astralnego w dużej mierze zależy od innych ciał. Ciało astralne może być rozwinięte w różny sposób. Przy wysokim stopniu rozwoju wyzwala z siebie emocje pozytywne, radości, przyjemności, zadowolenia. Jest spokojne i przewidywalne. Jeśli jest słabo rozwinięte potrafi emanować agresją wręcz gwałtownością i nienawiścią. Jest nieobliczalne i prostackie. Ciału astralnemu, jak i całemu człowiekowi bardzo szkodzi ukrywanie przed otoczeniem a często i przed samym sobą własnych emocji. Tzw. spychanie do podświadomości może spowodować nieobliczalne skutki, ponieważ emocje te tak, czy owak kiedyś się ujawnią i to najczęściej w sposób drastyczny. Słaba postawa na ciele astralnym spowoduje, że dany człowiek będzie miotany emocjami, niezdolny do większych refleksji, może być wciągnięty w wir przeżyć, będzie w pewien sposób zafascynowany swoimi przeżyciami, ale nie będzie im w stanie sprostać mentalnie, umysłowo. W rozwoju duchowym i w procesie rozszerzania świadomości podstawową rzeczą jest uwolnienie i wypalenie emocji. Swoje reakcje człowiek musi umieć kontrolować i uświadamiać sobie ich przyczynę.

Ciało mentalne (świadomość) jest to intelekt, myślenie konkretne, obejmujące nazewnictwo, klasyfikowanie i porównywanie obiektów. Jest ono z jednej strony sferą racjonalnego myślenia, z drugiej zaś sferą wiary i niewiary, uprzedzeń i stereotypów, utrwalonych poglądów, opinii i ocen. Jest domem wiedzy i inteligencji. W ciele tym odbywa się myślenie konkretne polegające na analizie danych. Dane dostarczane są przez zmysły lub z wyższych sfer umysłu. Niezwykle piękne, mocno rozwinięte ciała mentalne posiada wielu naukowców i filozofów. Ciało mentalne spełnia tutaj doniosłą rolę “wprowadzenia” w materię, czyli uświadomienia przez człowieka informacji z wszechświata. Mamy tu na myśli zarówno bodźce ze środowiska najbliższego, materialnego jak i informacji ze sfer pozamaterialnych. Pracę ciała mentalnego można porównać do pracy komputera. Łączy z sobą dane uprzednio do niego wprowadzone. Odbywa się w nim badanie związku między przyczyną a skutkiem. Odpowiada to dokładnie pojęciu intelektu. Intelekt nie jest twórczy, choć czasami może się takim wydawać, lecz tylko ze względu na złożoność czynności, jakie wykonuje. Tak samo jak nowoczesny, skomplikowany komputer, rozwiązujący lepiej problemy niż jego konstruktor. Lecz on tylko sprawniej od człowieka łączy dane i ma lepszy dostęp do całej swojej pamięci. Poza tym komputerowi “nie przeszkadza” rozum i pochodzące z niego refleksje, no i co bardzo ważne, nie przeszkadzają mu emocje, które mogą mieć ogromny wpływ na proces myślenia a przez to działania intelektu i tworzenia naoczności. To głównie dzięki emocjom postrzeganie ludzi tak bardzo się różni i tak różne tworzą przedstawienia tej samej rzeczywistości. U ludzi na pierwszym i drugim poziomie rozwoju, plan mentalny jest słabo rozwinięty i zlany z innymi planami. Człowiek wtedy nie może zlokalizować przyczyn swoich myśli i jest podporządkowany całemu ideologicznemu blokowi. Nie potrafi rozróżnić subtelnych zależności i zanalizować ich zgodnie z faktami rzeczywistości. Opowiada się za jakimś ideologicznym blokiem i dla niego albo coś jest dobre albo złe. Albo godne poparcia w całości albo wcale. Takimi ludźmi bardzo łatwo manipulować. Wystarczy rzucić im ideologiczną “kość” a będą jej bronić wszystkimi możliwymi środkami, sankcjonując w ich obrębie najgorsze metody działania. Nawet mordy i tortury są tu uświęcone. W normalnych warunkach zabijanie jest niedozwolone. Jednak w obronie ideologii, dla tych ludzi, “cel uświęca środki”. Tego rodzaju obrazków w historii i współczesności oglądamy mnóstwo. To palenie na stosie i zamachy terrorystyczne w obronie miłosiernego Boga i jedynej prawdy. Człowiek z rozwiniętym ciałem mentalnym potrafi znakomicie rozróżnić poszczególne fakty i poddać je umysłowej analizie. Jeśli jednak następne ciała nie są dostatecznie rozwinięte nie potrafi odróżnić faktów od osobistej ich interpretacji. Poza tym jego świat kończy się na tej sferze. Postrzegana przez niego rzeczywistość jest tylko logiczna. Jeśli zjawiska tego świata nie mieszczą się w jej ramach to po prostu je zignoruje. Ten typ myślenia jest charakterystyczny dla trzeciego poziomu rozwoju. Na czwartym poziomie natomiast występuje coś w rodzaju przerostu ciała mentalnego. W swojej własnej strukturze na płaszczenie, poziomo, myślenie jest dokładne wręcz finezyjne. Lecz w ramach samej logiki rzadko, kiedy można znaleźć wyczerpującą odpowiedź na złożone procesy życia (w tym najszerszym pojęciu). To wywołuje duże wewnętrzne problemy i swego rodzaju fiksację na czynności myślenia. Myślenie staje się sztuką dla sztuki. Ulgę dla “zakleszczonego” mentalu, przynosi sięgnięcie w sfery wyższe. Tam znajduje się nadrzędna prawda i odpowiedź na dręczące pytania i wątpliwości.

 

Ciało przyczynowe należące do zespołu czterech ciał jaźni duszy odpowiada za poznawanie ciągów przyczyna  skutek, i działanie na tej podstawie. Jego nazwa pochodzi stąd, że to ono jest przyczyną podejmowanych przez człowieka działań i całej, ogólnej jego postawy wobec życia. Ciało to stanowi pomost między naszą naturą ziemską (fizyczno-emocjonalno-mentalną), a duchową (wyższymi ciałami subtelnymi) dlatego dla uproszczenia to ciało  nazywane jest duszą.  Pozwala nam ono z jednej strony empatyczne wczuwać się w położenie innych osób, z drugiej zaś uzyskiwać pozazmysłowo informacje w formie przeczuć i intuicji, dając zdolność do głębokiego wglądu w naturę rzeczy. Ciało przyczynowe jest widoczne dla osób jasnowidzących (ale nie tylko) w postaci złocistej aureoli, która jest znamieniem wysokiego poziomu duchowego danej osoby. Wielu świętych i mędrców, przez zwykłych ludzi bywa postrzeganych jako “jaśniejących światłem”, czyli posiadających złotą aureolę, która wbrew pozorom nie jest tożsama z aurą energetyczną człowieka. Ciało to bywa porównywane do inteligencji emocjonalnej. Przechowuje również najważniejsze, karmiczne doświadczenia i podczas gdy wszystkie inne niższe ciała (fizyczne-eteryczne, astralne, mentalne) umierają – ono trwa dalej).

 

Ciało przyczynowe jest przedstawieniem wyższej jaźni. Wyższa jaźń jest matrycą dla ciała przyczynowego. W nim znajduje swoje urzeczywistnienie. Przejawem, czy można powiedzieć w przenośni “mową” wyższej jaźni jest intuicja. Owy cichy głos Boga, który słychać wyraźnie dopiero wtedy, gdy wyciszy się głosy świata zewnętrznego.

Tutaj, więc znajdujemy siłę motywacji i to, co nazywamy chceniem. To, co człowiek pragnie i do czego będzie dążył zależy od treści zapisanej w materii tego ciała. W ciele przyczynowym znajduje się pamięć z poprzednich żywotów oraz sumuje się pamięć z obecnego życia i na tej podstawie tworzy się wiedza. Powstaje ona z syntezy tego, co w nim nagromadzone, z całej jego ewolucji.

Jest to sfera twórczej i sprawczej myśli. Tu powstają nowe idee i pojęcia, które mogą się zmaterializować w świecie fizycznym. Bez powstania najpierw myśli nic nie powstanie. Jednym słowem tu wymyśla się nowy świat. W tej sferze powstają archetypy form, nie formy jako takie, lecz ich pierwowzory. Można powiedzieć, że tutaj zostają wydawane rozkazy do tworzenia świata fizycznego. Jest to myślenie syntetyczne i symboliczne. czyli myślenie abstrakcyjne i intuicja.  Świadomość w ciele przyczynowym zajmuje się istotą rzeczy, a nie jej szczegółami. Tutaj powstają klasyfikacje i uogólnienia. Zostają uchwycone podobieństwa w różnorodności. Dzięki tym właściwością występuje zdolność natychmiastowego rozpoznania prawdy bez konieczności rozumowej analizy.

W tej sferze “znajdują” się zasady moralne i etyczne. To, co człowiek odczuwa wewnętrznie, co dla niego stanowi zasady dobra i zła. Ale nie te narzucone przez prawo ziemskie, nie zasady zwyczajowe i savuar vivre, lecz to, co nazywamy sumieniem. Jest to głęboko uwewnętrznione prawo kosmiczne, które staje się prowadzącą siłą nadrzędną nie wchodzącą w negocjacje z siłami ziemskimi. Oczywiście to, w jakim stopniu prawo to będzie działało w człowieku, zależy od rozwoju jego ciała przyczynowego, czyli właściwie od niego samego. Również pozostałe zdolności ciała przyczynowego, te wymienione wyżej, zależą od jego poziomu rozwoju i nie u wszystkich ludzi występują w tym samym stopniu. Ciało przyczynowe kształtuje konkretne wydarzenia w materii. Od tego, jakie jest, na jakim jest poziomie rozwoju, jaką posiada informację wewnętrzną, z jakim rodzajem wibracji synchronizuje, takie będą związki, kontakty i wydarzenia człowieka materialnego.

Niestety w społeczeństwie panuje na  tematy ezoteryki i bioenergoterapii duża dezinformacja i niewiedza, wręcz zabobon. Braki wiedzy z zakresu ezoteryki a w tym bioenergoterapii powodują dużą wyrwę w wiedzy, czyli niewiedzę między innymi w medycynie. Taka sytuacja występuje zawsze wtedy gdy następują zmiany świadomościowe i światopoglądowe w społeczeństwie, pod wpływem nowych odkryć i postępu w nauce. To co do tej pory było domeną religii staje się domeną nauki. A świadomość ludzka broni się przed nieuchronnymi zmianami. Zmiany takie dla wielu kręgów społecznych są trudne do zaakceptowania i do przyjęcia. Przykładem może być odkryta przez naukę, na nowo po potopie, wiedza dotycząca ruchu ciał niebieskich. Dochodziło do tego, że niektóre kręgi społeczne nie mogły zaakceptować naukowego podejścia do układu słonecznego i utrzymywały nadal, nawet przez sto lat po odkryciach, że to słońce kręci się wokół ziemi a nie odwrotnie.

Bioenergoterapia została uznana jak zawód, została usankcjonowana przez państwo i przeprawo. Jeżeli chodzi o społeczeństwo to była znana od zarania dziejów. Można nawet powiedzieć, że bioenergoterapia stoi u podstaw całej medycyny, a nie odwrotnie, ponieważ jest to medycyna naturalna. Przy tym temacie należy również powiedzieć o jasnowidzach. Te dwa talenty mogą występować wspólnie bioenergoterapia i jasnowidzenie.

 

 

W przypadku stosowania medycyny niekonwencjonalnej, a konkretnie bioenergoterapii to  należy głównie korzystać z pomocy bioenergoterapeutów z uprawnieniami, zrzeszonymi w cechach bioenergoterapeutów. Tych fachowców nie należy mylić z różnymi bioenergoterapeutami bez uprawnień, nie zrzeszonymi i innymi różnymi znachorami. Ci bioenergoterapeuci od razu zastrzegają, że z medycyny konwencjonalnej należy korzystać i nie rezygnować z niej, a oni stanowią tylko element uzupełniający i wspomagający. Szczególnie zwraca się uwagę na bioenergoterapeutów-jasnowidzów, takich którzy łączą w sobie te dwa talenty. Ci fachowcy mają także szczególne uzdolnienia do wykrywania i usuwania wpływów obcych negatywnych energii, takich między innymi jak manipulacja mentalna i negatywne myślokształty, oraz usuwanie wpływów energetycznych istot duchowych.

 

 

Autor: Mieczyslaw Kowalski